Spomen ploča u okviru vojnog objekta u Morinju postavljena je u skladu sa zakonima o vojsci i odbrani, preciznije članom 37 Zakona o Vojsci i članom 23 Zakona o odbrani. O postavljanju spomen ploče bio je upoznat i Abazović čak i od hrvatske strane tokom njegovog susreta sa hrvatskim premijerom Plenkovićem i MVP Radmanom u julu mjesecu, što je potvrdilo hrvatsko MVP u svom saopštenju.
Da je ploča zakonito postavljena i da su odluke tadašnjeg ministra odbrane i MVP bile zakonite najbolje potvrđuje ponašanje Abazovića i Adžića koji nakon skoro dva i po mjeseca od neustavne smjene ministara Konjevića i Krivokapića nijesu opovrgli ni jednu njihovu odluku ovim povodom. Da je nešto nezakonito Abazović i Adžić bi valjda „ploču“ uklonili za dva i po mjeseca. Abazovićeva naglabanja o nekakvim krivičnim djelima najbolje opovrgava on sam. Ploča je i dalje u Morinju iako su on i Adžić sada direktno nadležni i jednom rečenicom mogu da je uklone. Naravno to se neće desiti.
Abazović misli da će više puta saopštena laž postati istina. Neće. To je samo njegov manir u javnoj komunikaciji, po kojem je poznat kako u zemlji tako i šire. Sada, navodno, nije znao za „ploču“, baš kao što „nije znao“ da Rade Milosevic švercuje cigare, a sa njim ih je više puta „palio“ po nikšićkim fabrikama.
Abazović posljednjom izjavom „Vijestima“ potvrđuje suštinu, njemu smeta tekst na ploči koji su ministarstva vanjskih poslova i odbrane usaglasili sa hrvatskim ministarstvima. Abazoviću izgleda smeta tekst u dijelu „velikosrpska agresija na Hrvatsku“ baš kao i Vučiću čije MVP je uputilo diplomatske note MVP Crne Gore i Hrvatske povodom tog događaja. Istorijske su činjenice da se u Morinju desio ratni zločin, utvrđen pravosnažnim presudama nadležnih crnogorskih sudova, kao što Haški tribunal kroz kvalifikaciju „udruženog zločinačkog poduhvata“ u brojnim predmetima za genocid, zločine protiv čovječnosti i ratne zločine jasno je kvalifikovao politički projekat velikosrpstva kao ideološku osnovu ratova na prostoru bivše SFRJ. Niko, pa sve i da hoće, ne može ni amnestirati crnogorske vlasti iz devedesetih da su učestvovali u velikosrpskoj agresiji na Hrvatsku, kao što danas više niko ne spori da je Abazović jedan od „izvođača radova Vučićeve politike „srpskog sveta“ prema Crnoj Gori.
Socijaldemokratska partija Crne Gore