Najbolja ilustracija o “uspješnosti“ rada lokalne samouprave u proteklom četvorogodišnjem mandatu jeste procenat realizacije budžeta po godinama za ovaj period.
Ambiciozno planirani budžeti su se ostvarivali sa manje od 50%, pri čemu se po pravilu, rebalansom budžet prekrajao u svom kapitalnom djelu. To znači da su svi ostvareni prihodi praktično išli na tekuće rashode, dok su se na kapitalne investicije izdvajale samo simbolične sume.
Takav odnos prema ulaganjima u infrastukturu, ne samo da ima za posljedicu odvraćanje potencijalnih investitora od Ulcinja, nego i sve teže funkcionisanje samoga grada zbog zapuštene i zapostavljene komunalne infrastukture.
Postalo je uobičajeno da se i namjenski ubrana sredstva za uređenje gradsko građevinskog zemljišta troše nenamjenski u tekuću potrošnju, umjesto za komunalno opremanje za područja sa kojih su prikupljena.
Ono što najbolje odslikava manjak kapaciteta vladajuće koalicije u Ulcinju je nesposobnost da već šest godina potroše obezbjeđena kreditna sredstva od 20 miliona i na taj način dovode u pitanje realizaciju životno važnih investicija u rješavanje pitanja vodosnabdjevanja i odvođenja otpadnih voda. Opština Ulcinj od aprila t.g. treba da otplaćuje rate za navedeni iznos kredita kod KFW banke na godišnjem nivou od 1.8 miliona eura, a od momenta potpisivanja ugovora o kreditu 2016. godine, plaća kamatu na godišnjem nivou od 0,25% na neiskoršćena sredstva, tako da je po ovom osnovu već nanijeta šteta od 250.000 eura. A najgore od svega je to, što ozbiljni infastrukturni problem, odvođenje otpadnih voda, koji je ključan za daljnji turistički razvoj ostaje i dalje nerješen i pored obezbjeđenih sredstava. U odnosu na kreditna sredstva obezbjeđena kog EIB Banke u iznosu od 5 miliona za realizaciju projekta kanalizacione infrastrukture za četiri naselja, čija je realizacija otpočela sa nekoliko godina zakašnjenja, investicija se odvija – to se golim okom može vidjeti, na vrlo nekvalitetan i neprofesionalan način. Postavlja se pitanje kako će uopšte taj sistem funkcionisati kada se bude stavio u funkciu, imajući u vidu da građani sve češće ukazuju na očigledne propuste u načinu izvođenja i realizacije projekta.
Nadalje, Strateski plan razvoja Opstine od 2016 do 2020 godine dozivio je totalni fijasko jer u cetvorogodisnjem periodu, gotovo da nije realizovano nista od najvaznijih projekata. Planom su bila predvidjena cetiri prioriteta: razvoj i unapredjenje turizma, odrzivi razvoj lokalne privrede, zastita i ocuvanje zivotne sredine i poboljsanje usluga gradjanima. Mrtvo slovo na papiru ostali su projekti poput izgradnje turistickog centra za izlete, zabavu i rekreaciju, revitalizacija maslinjaka, izgradnja Medical SPA Centra, razvoj plovnog i nautickog turizma, izgradnja ribarske lučice, revitalizacija Staroga grada-urusavaju se zidine, a nista se ne preduzima, a da ne spominjem u kakvom se stanju trenutno nalaze kaldrma u Centru Ulcinja, izgradnja gradskog setalista, pjesackih i bicklistickih staza, restauracija fasada u najznacajnijim turistickim zonama grada, revitalizacija kanala Port Milene i drugo…
Sada, na kraju mandata, sasvim je jasno ono na što smo mi i ranije ukazivali. Koalicija koja nije formirana na zajedničkim programskim osnovama i jedinstvenoj viziji razvoja jednog grada, nego na potrebi nečijeg odražavanja na vlasti i zadovoljenju ličnih interesa pojedinih lidera, ne može biti funkcionalna i uspješna. Kada se tome doda da i oni koji u ime te koalicije vrše vlast, svoje funkcije ne shvataju kao obavezu da rade u interesu građana i rješavaju probleme ovoga grada, nego se ponašaju kao partijski vojnici i budžetska sredstva troše na prekomjerno zapošljavanje i predizborno krpljenje ulica, sasvim je jasno da rezultati i ne mogu biti drugačiji.
Krivicu za ovo stanje ne snosi samo aktuelna postavka lokalne vlasti, već svi oni subjekti koji su unazad 10 godina u raznim kombinacijama, ali u istom sastavu vršili vlast u opštini Ulcinj.
Naser Resulbegović
Predsjednik OO SDP Ulcinj
Član Predsjedništva SDP